Nowohucka „Dziewczynka z zapałkami”

16 grudnia rozpoczęła się Nowenna do Uroczystości Bożego Narodzenia – wtedy zaczęliśmy powoli budować w naszej szkole atmosferę tego wielkiego zbawczego wydarzenia – na szkolnych korytarzach i w klasach pojawiły się choinki, plakaty i banery przedstawiające narodziny Pana, bombki, łańcuchy  i lampki, ale przede wszystkim wykonane własnoręcznie przez nauczycieli i uczniów ozdoby.

A wcześniej przygotowywaliśmy się do tych Świąt wielkiej godności człowieka przez przygotowanie Szlachetnej Paczki dla potrzebującej rodziny, zbiórką żywności dla rodzin wielodzietnych w ramach Caritas, przygotowaniem świątecznych stroików do Hospicjum i kiermaszem wykonanych przez uczniów i nauczycieli świec na rzecz ofiar na Filipinach.

Bo na te święta trzeba przede wszystkim przygotować serce – aby było w nim miejsce dla potrzebującego człowieka, to znaczy dla samego Jezusa. Tradycja nie może się zamknąć w pustym talerzu przy wigilijnym stole, który zostanie pusty…

16 grudnia odbyło się pierwsze klasowe spotkanie świąteczne. I tak przez cały tydzień – każdego wieczoru szkoła wypełniała się łamaniem opłatka, śpiewem kolęd, zapachem czerwonego barszczu i domowych pierników. Przy szkolnym wigilijnym stole zasiadali nauczyciele, uczniowie i ich rodzice  (ich obecność –  to wielka radość).

Piątek był ostatnim dniem zajęć w szkole. Uczestniczyliśmy w misterium – spektaklu „Nowohucka dziewczynka z zapałkami”. Spektakl wykonany przez nasz szkolny teatr DomBosko mocno i jasno zaapelował do naszych serc, że Jezus rodzi się dziś –  nie kiedyś, w Nowej Hucie – nie w Betlejem… Trudno opisać treść… Zdjęcia ze spektaklu możecie zobaczyć w naszej GALERII.

[nggallery id=308]

Autorem scenariusza i reżyserem jest pan Jan Bobka – nasz polonista, z którym przy przygotowaniu spektaklu współpracował pan Jacek Porzycki  (też polonista)

Na zakończenie spotkania siostra Leokadia złożyła wszystkim uczniom życzenia. „Życzę wam – mówiła – abyście odkryli w sobie wielkie dobro, które jest darem łaski Pana, abyście uwierzyli, że w Was jest dobro, abyście z zaufaniem panu to dobro rozwijali”.

„Chwała na wysokości Bogu”