IIIB w DPS im. L. i A. Helclów

Wychowanie to sprawa jednocześnie bardzo prosta i bardzo trudna. Realizuje się w przestrzeni relacji międzyosobowych i jego jakość mierzy się jakością relacji międzyosobowych, do których zdolny jest człowiek, szczególnie relacją do ludzi słabych, chorych, starszych, niepełnosprawnych, czasem nam niewygodnych…

To jest jeden z ważniejszych problemów współczesnego wychowania młodych – dać im moc serca, które wspiera słabych; dać im przestrzeń serca, w której słabi np. starsi i chorzy są pierwsi; dać im entuzjazm serca, które zacznie dawać z prostota i brać z wdzięcznością.

Dlatego jako szkoła nawiązaliśmy współpracę z Domem Pomocy Społecznej im. L. i A. Helclów w Krakowie. Zaczynało się to powoli, już przed wakacjami. Wtedy udział młodych – uczniów klasy II b był raczej bierny, ale doświadczenie spotkania ze starszymi ludźmi i obejrzenie przygotowanego przez nich przedstawienia zaowocował pięknym pragnieniem w sercach naszych uczniów: zostaliśmy obdarowani – chcemy obdarować, właśnie ich.

1 września w naszej polskiej historii to nie tylko początek roku szkolnego, ale to zawsze będzie wspomnienie tragicznego dnia rozpoczęcia II wojny światowej. My czytamy o tym w książkach, oglądamy na filmie  a nasi Przyjaciele doświadczyli tego, ból tych dni do dziś noszą w sercu, godność wierności Ojczyźnie do dziś mają w oczach.

Spotkaliśmy się z nimi, już jako III b, aby przez wspólny śpiew, przez ich wspomnienia ze łzą w oku a czasem i z humorem uczyć się tak zwyczajnie kochać Polskę.

To był początek drogi.

[nggallery id=256]