Koszykarki w najlepszej czwórce Gimnazjady!
9 marca, 2016Z wycieczką na Ludwinów
17 marca, 2016
15 marca – wtorek – był ostatnim dniem rekolekcji. Na zaproszenie ks. Bpa Grzegorza Rysia całą szkołą uczestniczyliśmy w Jubileuszu Miłosierdzia Młodych w Tauron Arenie Kraków. I znowu: nie jest możliwe do opisania to, co jest istotą rekolekcji – osobiste spotkanie z Jezusem, spotkanie uzdrawiające, przemieniające, otwierające na nowe życie. Więc tylko parę słów o tym co tam przezywaliśmy.
Arena wypełniła się gimnazjalistami… Po wprowadzeniu po raz pierwszy usłyszeliśmy słowa Ewangelii o miłosiernym samarytaninie. Potem było świadectwo pana Krzysztofa Demczuka który mówił o tym jak spotkał Jezusa, oddał Mu swoje życie – przyjął Jego miłosierdzie i żyje dla niego.
Po tym poruszającym świadectwie przewodniczenie przejął ks. Bp. Grzegorz Ryś, który jeszcze raz odczytał nam ewangelię o miłosiernym Samarytaninie i podzielił się pasterską refleksją nad tym słowem Boga – pomagał nam odnaleźć w tej ewangelicznej i współczesnej sytuacji siebie.
Potem przerwa – pełna gwaru i radości i smakowitych bułek z jogurtem.
Po przerwie na scenę wszedł Arkadio. Raper Arkadio jest nam znany – w ubiegłym roku gościł u nas w szkole i… mamy grupę uczniów, którzy próbują swoich sił w tym gatunku muzyki, tworzą piękne teksy i chwalą Pana. Raper Arkadio wyśpiewał nam świadectwo swojego życia.
Od wejścia do Areny uwagę wszystkich zwracała brama w kształcie serca z wychodzącymi z niego promieniami: bladym i czerwonym – to Brama Miłosierdzia. Ks. Biskup Ryś jeszcze raz w sposób uroczysty odczytał Ewangelię o miłosiernym samarytaninie i zapowiedział przebieg celebracji.
Na arenę wydarzenia w uroczystej procesji i przy radosnym śpiewie został wniesiony Najświętszy Sakrament – duża Hostia w pięknej monstrancji. Wokół niej ustawili się kapłani gotowi do sprawowania sakramentu pojednania. Dalej ustawili się ci, którzy sprawują modlitwę wstawienniczą. Przy bramie ustawiono dwa naczynia, do których uczestnicy w sposób symboliczny mogli wrzucić napisane na kartce swoje „ciężary, bóle”…, mogli zostawić to, dzięki Bożemu Miłosierdziu, za bramą, by w pełni wolnym wejść w nowe życie.
Sakrament Pojednania, Modlitwa wstawiennicza, przejecie przez bramę, adoracja… Celebracja trwała. Nie chcemy pisać o niej bo to to wszystko okrywa tajemnica serca. Na koniec celebracji Ks. Biskup udzielił nam błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem.
Czy to dokładny opis? Nie ważne. Najważniejsze jest to, co stało się w sercu. „Znakiem serca oddanego Panu jest radość” – tak mówiła św. Maria Dominika Mazzarelllo. Młodzi wychodzący z Areny promieniowali radością.
